Blogs / De liefde en de economie

De eindejaarsuitdaging is toch steeds weer een goed plan voor 2018. En omdat de meeste mensen dan vooral aan geld denken, begin ook ik daar maar mee. Nog even om de advocaten gerust te stellen: Onderstaand is opinie. Als je daar iets mee doet, dan doe je dat geheel voor jouw eigen risico. 


Onze economie richting 2018


Op dit moment vinden beleggers waarschijnlijk het producentenvertrouwen interessant. Dat kun je terugvinden in de PMI. Die groeit al twee jaar op rij en schommelt nu rond de 54 (50=neutraal). Dat is zowel positief als indrukwekkend. Na jaren van de broekriem aanhalen wordt bovenop normale groei misschien zelfs wat achterstallige investeringen ingehaald, wat voor acceleratie kan zorgen. Dan groeit het investeringsklimaat voor kapitaalgoederen ook.


Producenten hebben er dus tegelijkertijd zin ân en vertrouwen in en waarschijnlijk komt dat nadat ze hun order portefeuille en de winsten hebben bekeken. Goed om even te cross-checken bij LFE en ISM. Die bevestigen dat beeld. Interessant is dat de Duitsers als grootste trekkers van de EU-economie, über-positief zijn in vergelijking met de Europese broeders en zusters. Hiermee hebben we al een eerste indicator die ons richting zal geven, maar laten we verder kijken dan onze neus lang is.


China
Voor ons land als internationaal handelsland is China interessant. De Chinese economie groeit bijna traditioneel met cijfers hoger dan zeven of acht procent. In vergelijking met de anderhalf procent groei die bij ons normaal is, zijn de Chinese cijfers extreem en dat klopt ook wel. Ik reis om de paar maanden naar China en iedere keer weer zie ik dat het beter is. Betere treinen, betere metro’s betere steden, betere winkels. Wat je daarvan ook hier op televisie ziet en wat journalisten ook willen vinden van de Chinezen, het gaat daar echt heel hard.


Iedereen weet dat bomen niet tot in de hemel groeien en torens niet tot in de hemel gebouwd kunnen worden. Het lijkt het erop dat de Chinese overheid grip heeft op de economie en zal blijven sturen, zoals overigens ook gebeurt in de EU en de USA. Hopelijk trappen de Chinezen niet te hard op de rem om de groei gecontroleerd te laten afnemen, dat is immers uiteindelijk onvermijdelijk.


China is met haar economie naast de USA en de EU inmiddels een belangrijke economische speler geworden op het wereldtoneel. Als grote exporteur laat nu ook hun import groei zien. Dat indiceert dat ze steeds meer meedoen met de rest van de wereld en dat is goed voor de verhoudingen. De bedrijfsschulden verhouden zich ten opzichte van het Chinese GDP rond de nul-lijn en dat is al een tijdje zo. Het bancaire systeem is gedragen en het monetaire beleid is stabiel. Het beeld dat ik ervan heb is dat het stabiel en onder controle lijkt.


USA
Vandaag de dag heeft de wereld argusogen gericht op de Amerikaanse president die via sociale media communiceert met iedereen en dus ook buiten de bestaande nieuwshuizen om. Op ons komt het ongenuanceerd over en bij confrontatie laat hij zijn degens kruizen met die van de journalisten. We mogen best zeggen dat Trump niet bepaald het conflict mijdende type is. Trendbreuk in de Amerikaanse politiek is toch wel dat het Witte Huis nu bezet is door iemand die wél bereid is om te doen wat ie zegt en dat in combinatie met de gespierde boodschappen baart nogal eens zorgen. Laten we poëtisch schrijven dat de tektonische platen van de wereldorde schuiven, met stuurlieden die ons ook op de rand van oorlog kunnen brengen.


Er is nog iets anders interessants in de USA en dat is de stijgende kerninflatie en die wijkt af van het algemene inflatiecijfer. Die indicator (PCI versus CPI) geeft aan dat de kosten voor het levensonderhoud progressief stijgen. Leven in de USA is dus iets anders dan ondernemen in de USA, leven is steeds duurder. 


Naast de belastingverlagingen van meneer Trump, mogen we verwachten dat mevrouw Yellen van de FED ons ook volgend jaar zal willen blijven verrassen met stapsgewijze renteverhogingen. In de USA zal het in 2018 economisch wel redelijk stabiel zijn, daarna misschien toch wat onzekerheid voor de boeg. De grootste markt ter wereld is die van de US$ en dat brengt voor Amerikanen privileges met zich mee. De EURUSD koers is vandaag $1,18 heeft geen pariteit bereikt ten opzichte van de Euro. Al weet je het natuurlijk nooit, ik denk dat die pariteit er ook in 2018 niet zal gaan komen, de grafiek lijkt mij toch wat mee de andere kant op te koersen. 


EU
In de EU is inflatie interessant. Draghi wil ‘m graag hoger, economen denken dat het zo hard niet zal gaan. Misschien moeten we er dan vanuit gaan dat de inflatie op de korte termijn iets hoger zal zijn dan aanvankelijk verwacht, met voor de lange termijn stabiliteit.


In de EU rommelt het met het neo-nationalisme zoals in Oostenrijk en Catalonië en de niet mis te verstane Brexit. Bedrijven die in de EU willen zijn overwegen verhuizing naar het continent en de Britten willen dat natuurlijk voorkomen met bijvoorbeeld belastingvoordeel. Het allermooiste is een scheiding waarbij de partners vrienden blijven. Zoals dat echter meestal gaat bij een scheiding, als het er echt op aankomt willen de meeste mensen het toch liever niet. Maar als de pen eenmaal is opgenomen is het proces moeilijk te stoppen. Laten we hopen dat we goede buren kunnen blijven, dat is wel zo leuk, maar het kan ook uit de handen lopen. 


Ook dat andere vraagstuk, Italië, mag wat mij betreft een meer prominente plek op de agenda. Het is misschien een terloopse opmerking in de positieve Europese groeiverhalen, maar de noodzakelijke hervormingen worden niet genomen of komen onvoldoende van de grond en dat roept om aandacht. De roep om herstructurering van de economie klinkt steeds harder terwijl het lijkt alsof ze steeds minder gehoord wordt. Het werkeloosheidspercentage van boven de 11% en de schuldenberg van meer dan 130% van het bruto nationaal product, dwingt tot ofwel herstructurering, ofwel het verlaten van de eurozone. Mij lijkt dat het laatste woord daarover nog niet in het nieuws is verschenen. 


Financiele markten
De aandelenmarkten staan na een jaar met hikken en horten op winst. De koersen zijn met steun van toegenomen bedrijfswinsten gestegen, maar de koers/winstverhoudingen zijn gedaald, oftewel de aandelen kosten niet alleen meer geld, verhoudingsgewijs zijn ze ook wat duurder. Dit zou enig hoogtevrees kunnen veroorzaken, maar met bescheiden inflatiecijfers en de lage rentestanden is er wellicht nog potentieel. Zolang inflatie en rente laag blijven, is een hogere waardering gerechtvaardigd. Omgekeerd evenredig zal ik rekening houden met het tegenovergestelde.


De olieprijs zal wellicht stijgen, richting de $ 75,=. In onze economie zijn rente en inflatie als communicerende vaten, houdt ze dan ook allebei goed in de gaten. Als je groei zoekt, kijk dan cyclisch en als je in bent voor nog een beetje extra risico kun je een stapje wagen naar de opkomende economieën (emerging markets).


Als je het toch dicht bij huis houdt en met je zuur verdiende spaarcentjes in Nederland blijft, wees dan in de nopjes met zeer lage werkloosheid van 4,7% en meer dan 200.000 vacatures staan er gemiddeld 2,2 werkelozen tegenover 1 vacature en dat betekent spanning op de arbeidsmarkt. In het typische herstelpatroon van de Nederlandse economie is na de groei van de export en de groei van de productie een laag werkeloosheidscijfer de laatste indicator van economisch herstel. Onze economie groeit met 3% in plaats van 1,5% en dat is te merken. Als je nog twijfelde aan het einde van de creditcrunch, kun je met dit bericht wat mij betreft vanavond dus blij in slaap vallen.


Na jaren van onzekerheid is er financiële stabiliteit. De globale outlook ziet er krachtig uit en is positief om dat verschillende factoren die ons voorheen afremden nu juist bij elkaar komen en voor positiviteit zorgen. Economische groei zal hogere lonen mogelijk maken wat een extra impuls voor de economie zal zijn en dat zullen we wellicht betalen met toenemende productiviteit. Aandachtspuntje is wel dat die hogere productiviteit ook voor meer stress kan zorgen, we moeten ervoor waken dat we onszelf dus niet nog verder opjagen, wat dat zal dan weer leiden tot meer kosten in de zorg om al die burn-outs, overspannenheid en depressies weer op te lossen. De kritische vraag 'Willen we dat?' is valide. Saillant detail: bij werken in het onderwijs, de IT of de financiele wereld loop je de hoogste kans op dergelijke stress-gerelateerde aandoeningen. 


Factoren die ons voorheen afremden, geven nu groen licht. De globale economie ziet er sterk, er zijn weinig of geen negatieve economische indicatoren en het momentum is behoorlijk. Er zal een stijgende lijn zijn voor de financiële markten, maar de volatiliteit (VIX) zal toenemen en dat zal van de belegger een wat sterkere maag vragen. 


Kortom:
Sterke economische groei en olieprijsstijgingen wakkeren gewoonlijk inflatie aan, maar zolang de vertraging in China beperkt blijft, de bedrijfsinvesteringen blijven aantrekken, de inflatie en de rente laag blijven, de centrale banken hun beleid kalm houden, er geen schokken zijn op financiële markten, er geen geopolitieke schokken zijn, Trump niks geks doet en wij het allemaal kunnen blijven dragen, hebben we in economisch opzicht de wind in de zeilen. Verstandig is het om goed op de hoogte te blijven. Grafieken en koersen draaien op het nieuws en zoals iedereen weet kan het van het ene op het andere moment zomaar anders zijn.  


Onze gemeenschap verandert


Daarover schreef ik al eerder iets in de blog ‘Grote veranderingen’. Voor de oplettende lezer is het interessant om na te denken over het feit dat MIT (een top drie universiteit van de wereld) kennelijk van plan is om alle kennis gratis on-line beschikbaar te stellen en dat ze verwachten dat de bedrijven hun zullen betalen om toegang te hebben tot die ‘workforce’. Karl Marx wist het al: 'Arbeid is koopwaar.'

Dit lijkt mij overigens een schoolvoorbeeld van het verwerven van een machtspositie zoals eerder gedaan door Google, FaceBook, LinkedIn of Amazon. Business modellen gebaseerd op gratis crowdsourcing, gebruikmakend van toegepaste transparantie zetten de wereld op z’n kop. Het middel is "veel". Het uiteindelijke doel is "monopolie." En zoals iedereen weet, het meeste geld kun je verdienen als je het monopolie hebt. Nog unieker is het bouwen van een eigen economie, of eco-systeem zoals Apple deed, een onderneming met inmiddels 256 miljard US$ in kas.


Amazon effect 
Interessant is dat wat ook wel genoemd wordt Het Amazon effect. Kostenbesparingen door optimalisatie van processen en toegepaste technologie (data en robotisering) leidt ertoe dat veel werk dat voorheen tegen betaling door mensenhanden werd gedaan, niet meer zal leiden tot vraag op de arbeidsmarkt. Het einde van die ontwikkeling is nog niet in zicht. Er zullen meer disruptieve business modellen komen die gebruik zullen maken van die toegenomen transparantie en lage toetredingsdrempels. Bekijk Über. Mobiliteit met nu nog met een chauffeur achter het stuur. Welke autofabrikant wil straks de positie van Über hebben zodra het stuurwiel en de pedalen tot dure opties zijn verworden? Of kijk eens naar Amazon, met een omzetwens die past bij de vijfde grootste economie ter wereld. Wie verkoopt straks bijvoorbeeld de meeste bloemen? De veiling in Aalsmeer, EBay, Google of Amazon? 


We weten al dat er voldoende voedsel beschikbaar is om iedereen van voldoende eten te voorzien, toch is er nog honger in de wereld. We zullen gaan uitvinden dat wereldmarkten kampen met overproductie en dat arbeiders een zwakke positie hebben. Dat zullen we terugvinden in de meeste markten en hyperconcurrentie zoals we nu al zien in sectoren zoals energie, luchtvaart, verzekeringen en telecommunicatie zal het wiel steeds harder laten draaien.


Robotisering 
Interessant bij mensen is dat we de neiging hebben de korte termijn te overschatten en de lange termijn te onderschatten. Een van de meest in het oog lopende bewegingen van deze tijd is toch wel het fenomeen van de exponentiele groei ofwel de versnellende kracht. In amper vijftien jaar tijd is vrijwel iedereen van geen naar een mobiele telefoon in de broekzak gegaan. De kosten van dataopslag en dataverkeer halveren iedere twee jaar. Met een verdubbeling van de hoeveelheid van zonnepanelen, gaat de prijs met gemiddeld 26% omlaag. We hebben een supercomputer in onze broekzak. De menselijke geest is niet in staat om dergelijke ontwikkelingen te bevatten, terwijl het ons wel overkomt.


Whatsappen achter het stuur leidt nu nog tot dodelijke ongelukken, maar dat probleem zal opgelost worden door auto’s die straks bestuurd en gemonitord worden door een systeem dat ervoor zorgt dat het voertuig klaarstaat voor jouw deur, nog voordat je de rits van je jas hebt dichtgetrokken. En dan zal vast weer nieuwe vraagstukken met zich meebrengen. Iedere oplossing van een probleem lijkt immers en nieuw vraagstuk met zich mee te brengen. 


Wij zullen gaan meemaken dat Bots als een permanente assistent mensen helpen met parate kennis en herkenning. Zoals bij de arts., in de rechtbank, tijdens de studie of voor de administratie, als een soort kloon van jezelf, maar dan met heel veel feitelijke direct beschikbare data. Naast veel handarbeid zal ook kennis geautomatiseerd worden omdat kunstmatige intelligentie in staat zal zijn om problemen op te lossen uit ongestructureerde informatie.


Nieuwe technologie schept nieuwe banen. Terwijl mensen collectief minder verdienen, zullen ze ook minder consumeren en dus minder uitgeven. Onze economie zal veranderen. Geheel in strijd met de Calvinistische aard zullen we het causale verband tussen inkomen en arbeid loslaten, simpelweg omdat er straks niet meer voldoende arbeidsplaatsen zijn om iedereen van inkomen te voorzien, terwijl iedereen wel inkomen nodig heeft om te kunnen leven, dat is nodig voor een stabiele samenleving. We zullen de arbeidstijd verkorten en te maken krijgen niet met de plicht maar met het recht op werk. Onze kinderen zullen het in materieel opzicht rijker hebben dan wij en zij zullen geld krijgen om van te leven uit een negatieve belastingaanslag of een gestandaardiseerd basisinkomen, gelijk iedereen.


Onze economie zal veranderen. Zonder aan Karl Marx de waarheid te willen toedichten, is het wel zo dat in een markt de prijs gedisciplineerd wordt door vraag en aanbod en als je dat niet wilt geloven, bel dan eens naar Randstad en vraag of het misschien toch zo is. Wanneer op de arbeidsmarkt de verhouding tot de beschikbare crowd arbeiders minder betaald werk beschikbaar is, zal de positie van werknemers uit diezelfde crowd verslechteren, uitgedrukt in een lagere prijs en verslechterde voorwaarden. Met enige intelligentie terugkijken in de geschiedenis leert ons dat die situatie altijd heeft geleid tot gevoelens van onrecht, onvrede en vervolgens onmin. Inkomensvraagstukken zullen onze aandacht krijgen en in bijvoorbeeld Zwitserland heeft dat al geleid tot een referendum over een basisinkomen voor iedereen. Terwijl vooraf duidelijk was dat het voorstel zou worden afgekeurd, bracht het wel en interessant maatschappelijk debat op gang. Democratie betekent 'Macht bij het volk'. De filosoof legt je dan uit dat het niet gaat om het verkiezingsstelsel maar om de reactie van het volk op haar leiders. Als die niet leveren wat gevraagd wordt, nemen diezelfde leiders af in relevantie en is hun bestuur - op wat voor manier ze dat ook vormgeven - eindig. 


In diezelfde crowd doet zich een ander fenomeen voor: de cryptocurrency. Ik vind dat de anarchistische munteenheid, boeiend fenomeen. Een ruilmiddel aan acceptatie heeft gewonnen en inmiddels ook inwisselbaar is tegen bijvoorbeeld Euro's of US$. Een bitcoin verplaatst via blockchain technologie waarbij bitcoin of ethereum als het ware 'versplinterd' - en daardoor niet herleidbaar - over het internet van A naar B wordt verplaatst. De technologie blijkt betrouwbaar, anoniem, niet controleerbaar, en zeer veilig. Het succes van de bitcoin is een nachtmerrie voor banken en overheden. In de ruilhandel met andere valuta's zijn bitcoins extreem volatiel en in mijn keuze van de assetclass liquide middelen zeker niet mijn primaire keuze. Ik vind het wel interessant om te zien wat de reactie zal zijn, maar vandaag en morgen betaal ik mijn boodschappen nog met gewone euro's.


Arbeidsmarkt, mediamarkt, energiemarkt, mobiliteitsmarkt, reismarkt, iedere markt zal veranderen,  en dat gebeurt ook met onze energiebronnen. Zonne-energie zal meer stroom gaan leveren dan windenergie en vanaf 2025 moeten we er rekening mee gaan houden dat de productie van duurzame energie groter zal zijn dan er geconsumeerd wordt. Zoals dat tientallen jaren al werd voorspld woont inmiddels meer dan 50% van de wereldbevolking in steden en dat zal groeien naar 80%. De architectuur en stedenbouw zal ons met het drie-dimensionale denken leiden naar voedsel dat komt van kwekerijen en stallen in steden. Nu nog noemen we dat ‘Vertical Cropping’ of ‘Urban Growing’. De gezondheidszorg zal ons nieuwe mogelijkheden aanrijken zoals lichaamsdelen uit 3D printers. Zodra we hebben geleerd te leven zonder te verbranden, zullen we onbeperkt recyclen. Nee, omgekeerd: zodra we geleerd hebben onbeperkt te recyclen hebben we geleerd om niet meer te verbranden. Verbranden, of het nu gebeurt in de motor van een auto, bij de afvalverwerking of in de oven van een kolencentrale, het is vernietigend en achterhaald.


Waar het echt om draait


Dit is toch wel het mooiste onderdeel van de schrijverij. IQ (intelligent vermogen) wordt minder belangrijk dan EQ (emotioneel vermogen) en EQ wordt minder belangrijk dan SQ (sociaal vermogen). Het rationele deel is automatiseerbaar. We zullen opnieuw leren hoe ons met elkaar te verbinden en verhouden. Dat doen we zeker niet door met een steeds groter gemak  het beeindigen van duurzame relaties te faciliteren of in steeds grotere mate het 'belang van het individu' te laten prevaleren boven het belang van 'het samen'. Zonder wie of welk mens ook te willen afschrijven, van dergelijk gedrag of gedachtengoed weten we immers al eeuwen dat dat tot niets anders dan tot het verval van leven en van mensen heeft geleid.


Van IQ naar EQ naar SQ levert van alles op, waaronder minder bureaucratie en meer ruimte voor de ontwikkeling van ieders eigen talent en dan gaat het niet primair om dat talent waarmee je het meeste geld kunt verdienen, maar veel meer over dat talent waarmee je het beste tot je recht kunt komen. Dit veranderende inzicht is wellicht een spirituele crisis in de maak. Het verliezen van het geloof in hiërarchische verhoudingen is in die ontwikkeling terecht. De top-down benadering raakt kansloos omdat mensen zich en zichzelf steeds makkelijker kunnn organiseren buiten de bestaande paden om, de wereld is te fluïde geworden. Bitcoin is daar een voorbeeld van: mensen hebben een valuta ontwikkeld die niet door overheden maar door het marktprincipe wordt gereguleerd. Mensen hebben in sociaal economische zin andere rollen nodig voor hun levensgeluk. We zullen gedwongen worden tot een ‘samen’ omdat we bijvoorbeeld niet meer willen accepteren dat het klimaat verandert, en we willen niet accepteren dat wij mensheid daarvan de oorzaak zijn. Als samenleving zullen we meer op onszelf gaan letten.


Die snelle technologische veranderingen geven ons spanningen en we mogen kiezen hoe we daarmee omgaan. Om die technologische veranderingen beter te faciliteren, zouden we ervoor kunnen kiezen om technologische ontwikkelingen en instituties beter op elkaar af te stemmen, maar dan gaat het nog sneller. We kunnen leren van ontwikkelingen en als we verder kijken naar wat we nu proberen en wat er straks, of in 2050 zal zijn, dan kunnen we voorzien dat veel van onze keuzes gemaakt zullen worden door bots. Boeiend: zoals we nu de tandheelkundige implantaten kennen zullen ook hersenimplantaten de markt kunnen bereiken. Er kunnen DNA verbeteraars te koop zijn waardoor we designerbabies te zien gaan krijgen en we zullen nano robots zien die onderhoud doen in ons lichaam. Weg ziektes als kanker, nierfalen, MS, ALS, enzovoorts. We zullen zien dat sterven minder vanzelfsprekend wordt. Als er geen grote corrigerende oorlogen of natuurrampen komen en we uitgaan van de wetmatigheid van de exponentiele groei, kunnen we in 2035 een werkelijke wereldse overbevolking verwachten. Als je bedenkt dat we toch ergens heen moeten, krijgen we dan maatregelen zoals de één-kind politiek zoals we die in China kenden of koloniseren we een andere planeet? Stel je voor dat we dan ander leven zullen ontmoeten. Als het dat laatste is hoop ik vooral dat we geleerd hebben van het verleden, want als we de oorspronkelijke bewoners van die nieuwe plekken zullen behandelen zoals dat bijvoorbeeld gebeurd is met het ontdekken van andere werelddelen zoals Australie, Afrika of Amerika, dan ziet het er voor hen niet zo best uit. 


Zal het allemaal zo’n vaart wel lopen? Ja en nee. Zoals gezegd zijn we onvoldoende in staat om zulke grote veranderingen te bevatten, maar we zullen onze kinderen zien in dat andere perspectief. Dat is overigens helemaal niet gek want als ik mij de reacties van mijn oma's op de ontwikkelingen in mijn leven voor de geest haal, ging het toen ook al hard. Technische ontwikkelingen worden vertraagd door ons adaptieve vermogen en regelgeving: onze instituten kunnen het niet bijhouden. Tegelijkertijd zullen we vooruit gedreven worden omdat onze oude instituten te duur zijn, te traag zijn, en daardoor aan relevantie inboeten. 


Filosofen, denkers, futurologen, ze vinden het zelf meemaken de beste manier om de toekomst te voorspellen. Ze doen maar. Het Romeinse rijk, het rijk van Karel de Grote, het Derde Rijk, als het gaat om het monopolie op bezit of de macht over de crowd, het is allemaal van tijdelijke aard. Voor mij komt in die wereld met al dat geweld vooral de vraag hoe ik gelukkig zal kunnen zijn en blijven. Daarbij word ik overvallen door het inzicht dat ik kwetsbaar ben. Het ontkennen van je eigen kwetsbaarheid is eigenlijk niets meer dan ijdelheid, of simpele domheid.


Dat besef, dat ik kwetsbaar ben, deed mij dagenlang nadenken over een enkele alinea tekst. Het leerde mij nederigheid. Die toekomst, het is wel spannend, maar ons verleden is dat minstens en daar is voor onze ontwikkeling heel veel te vinden, nog veel meer dan in de toekomst, want die kennen we immers niet.


Daarbij is er nog iets dat theologen, priesters, God-geleerden en geestelijke verzorgers weten: Er is iets is waarvan we weten dat het er is, maar niet precies weten wat het is, maar dus wel weten dat het er is. Uiteindelijk is er geen enkele macht en geen enkel bezit dat zich daarmee kan verhouden.


Alle omzwervingen getroost, je zult hoe dan ook uitvinden dat het uiteindelijk gaat om de liefde. Dat doen we door van onszelf en van elkaar te houden in het besef dat er iets is dat ons ziet, en weet wat zich afspeelt in ons hart, in ons denken, in onze overleggingen. Ieder jaar met Kerstmis is er weer die tijdloze onbetwiste wijsheid die ons al sinds het begin van onze jaartelling wordt voorgehouden: ‘Eer de Liefde boven alles en heb uw naaste lief als uzelf.’ Onbetwist toen omdat zelfs de beste geleerden het niet konden weerleggen. Onbetwist nu omdat zelfs de beste geleerden dat niet kunnen weerleggen. En het allermooiste nog wel is dat je daarmee helemaal niets fout kunt doen. 


Uiteindelijk ben ik niets meer dan een kwetsbaar mens en het enige dat mij kan redden is een zuiver hart, zachtmoedigheid en vertrouwen en dat is wat ik mijzelf en jou toewens voor deze kerst en voor 2018. Onderhoud het Verbond opdat je in de ontmoetingen met jezelf en de ontmoetingen met anderen vindt waar je naar verlangt. Uiteindelijk is dat vooral liefde.


Zalig kerstfeest en gelukkig nieuwjaar.

©2017 Jan Hein Blom

Beoordeel dit blog

Reageer op dit blog:

Bezig met het laden van de reacties...