Toen Niels van Buren via zijn timeline vroeg wie mee wilde om Mount Everest te beklimmen, was ik de enige die serieus reageerde om deze droom uit te laten komen. Niels heeft MS. Ik zie zelden dat hij daaronder lijdt, maar ik weet dat de impact op zijn leven heftig is, zoals bij miljoenen anderen die uitzichtloos lijden op zich af zien komen en daardoor alles uit het leven willen halen, nu het nog kan.
Niet gehinderd door enige vorm van kennis riepen we mensen bij elkaar voor stichting Mission Summit. Wij begonnen lukraak met training en gingen op zoek naar middelen. Op 1 januari van dit jaar fietsten we de eerste veertig kilometers, enkele uren na een nieuwjaarsfeestje. Pesterig schreef hij mij voor KlimmenTegenMS.
Toen ik vijf maanden later voor de derde keer op een dag de Mont Ventoux beklom, zag ik het logo van Mission Summit op de wielershirts van een evenement dat zo succesvol aandacht genereert voor Multiples Sclerosis. Zij gunden ons dat. Op mijn fietscomputer zag ik een temperatuur boven de veertig graden. Ik verbrandde 9200 calorieën. Boven werden we Cinglé du Mont Ventoux, eretitel voor mensen die het drie keer op één dag doen. Cinglé betekent dwaas. Ik ben met mensen die boven zichzelf zijn uitgestegen.
Tot mijn eigen verbazing bleek ik in staat om het te doen en dat kwam niet alleen omdat ik de maanden ervoor alles opzij zette om het te kunnen. Het was de sfeer van saamhorigheid waarin ik tot leven kon komen. Die sfeer bewaar ik in mijn hart als ik met Niels beklimmingen doe, steeds hoger, totdat we in 2016 de Mount Everest beklimmen.
Een bergbeklimming is prachtig, maar kan wel heel zwaar zijn. Ik zag eens iemand waarbij de ellende zo zorgelijk van het gezicht droop, dat ik hem niet meer alleen durfde te laten. Ik ken dat gevoel: vertwijfeld en verdrietig, maar klaarwakker in een uitgeput lichaam. Een voorzichtig gesprek was op die plek het begin van iets dat vriendschap heet.
Het is de vriendschap en de saamhorigheid waar we de bijzondere kracht vinden om de bergen te verzetten en de topprestaties te leveren die nodig zijn om de hoogste berg ter wereld te beklimmen, weer veilig thuis te komen en tegelijkertijd een slag toe te brengen aan de ziekte die MS genoemd wordt. Dat doen Niels en ik samen, maar ook samen met anderen binnen en rond Mission Summit die dezelfde missie supporten en deel willen uitmaken van die strijd. Het is een voorrecht om daar te mogen zijn. Ik weet dat we met deze kracht een verschil kunnen maken. Daarom is onze tagline: “Mission Summit, friends for life, moving mountains for MS.”